|
|
 My, dzieci z dworca ZOO/ Christiane F.
Christiane F.hasło | 1830
sygnatura | My, dzieci z dworca ZOO/ Christiane F.Tytuł: podtytuł/ tłumacz, ilustrator, autor opracowania.-kolejność wydania
Warszawa: Iskry 1987- s. 222; 19,5x13,5miejsce wydania.: nazwa wydawnictwa, rok wydania-liczba stron; format w cm |
Książka pt. "My, dzieci z dworca ZOO" autorstwa Christiane F. opowiada o losach samej autorki. Czytając ją, poznajemy historię z pozoru zwykłej niemieckiej rodziny, w której matka codziennie ciężko pracowała, by móc zarobić na utrzymanie rodziny, zaś ojciec całymi dniami siedział w domu i tylko wieczorami wychodził z kumplami na piwo i panienki… Christiane siostrą musiały być posłuszne ojcu i robić wszystko, żeby go nie prowokować. Gdy coś szło nie po jego myśli, zaraz bił okrutnie swe dzieci. Po pewnym czasie ich rodzina zaczęła się rozpadać. Matka dziewczynek, łkając patrzyła na to, co wyrabia z nimi jej mąż i nie reagowała, bo po prostu brakowało jej odwagi. Gdy tylko się odzywała, także była bita… Dorastające dziewczynki zaczęły praktycznie całe dnie spędzać poza domem, na co pozwalali im rodzice, a ojciec był nawet szczęśliwy, że ma święty spokój… Rok później jej rodzice rozwiedli się, a matka zamieszkała z nowym mężczyzną- Klausem. Ojciec zaś znalazł sobie nową kobietę i wziął na wychowanie młodszą z córek. Christiane zaczęła chodzić do klubu młodzieżowego. Poznała tam "ciekawych" ludzi, zasmakowała alkoholu, a potem, gdy bardziej wkupiła się w łaski nowego towarzystwa, haszyszu. Spodobało jej się, że ma "fantastycznych" kumpli i ostrą jazdę po narkotyku. Chodziła tam coraz częściej. Pewnego dnia w mieście otworzyli nowy klub "Sound", do którego chodzili całą paczką. Znudził im się haszysz, a zaczęli gustować w tabletkach, które dopiero weszły na rynek i były trudne do zdobycia… Christiane zaczęła mieć duże problemy z nauką. Żyła tylko dla imprez, znajomych i tabletek i z wielkim utęsknieniem każdego tygodnia wyczekiwała na upragnioną sobotę… Z czasem zaczęła zażywać heroinę, podobno dawała niezłego kopa. Gdy paczka Christiane rozpadła się, ona dalej chodziła do "Soundu". Poznała tam nowych ludzi. Tamci też marzyli o heroinie. Dalej wszystko potoczyło się schematycznie. Na początek wystarczyło, że raz w tygodniu zaćpali, ale potem zaczęli coraz częściej. Stali się "prawdziwymi narkomanami". Christiane związała się na dobre z Detlefem- chłopakiem, który także ćpał… Razem zarabiali w "różny" sposób na narkotyki. Ich celem było zdobyć heroinę, walnąć w żyłę i super się bawić… Jak potoczą się dalsze losy naszych bohaterów? Czy i kiedy matka Christiane zrozumie, że wychowuje narkomankę? Czy dziewczynie uda się wyjść z nałogu? Co ojciec dziewczyny zrobi, by pomóc swej córce w walce z uzależnieniem? Na te i inne pytania odpowiecie sobie po przeczytaniu tej książki, którą bardzo gorąco wszystkim polecam. Jest ona lekturą przejmującą, niejednokrotnie może nawet drastyczną, ale wobec zagrożeń, jakie niesie narkomania- konieczną. Jest świadectwem i przestrogą dla wszystkich. Zanim zdecydujecie się na zrobienie kroku w kierunku narkomani, sto razy się zastanówcie. Narkoman nie tylko niszczy samego siebie, ale także wszystko i wszystkich wokół niego. Niech osoba Christiane, dziewczyny mądrej i inteligentnej będzie dla nas przykładem na to, jak narkotyki potrafią zniszczyć wszelkie dobro. Agnieszka Krawcewicz kl. IIIa
Katalog ciekawych książek
 Ostrzeżenie:Twoja przeglądarka nie pozwala na wykonywanie aktywnych skryptów Java. Nie wszystkie elementy będą funkcjonowały poprawnie. |
|
