Tytuł: podtytuł/ tłumacz, ilustrator, autor opracowania.-kolejność wydania
Warszawa: Mawit Druk,2008 - 304 s.; 20x14
miejsce wydania.: nazwa wydawnictwa, rok wydania-liczba stron; format w cm
Książka „Pamiętnik narkomanki" Barbary Rosiek opowiada o losach samej autorki. Wielu z nas mogłoby pozazdrościć jej tak cudownego życia. W szkole była wzorową uczennicą, w domu zaś kochaną córką. Nigdy niczego jej nie brakowało. Kochana i rozpieszczana dziewczyna zaczęła zadawać się z nieodpowiednim dla niej towarzystwem. Zaczęła chodzić na wagary z Filipem i jego znajomymi. To właśnie on-osoba, którą Basia traktowała jak Boga, zrobił jej „pierwszy zastrzyk", po którym dziewczyna totalnie odleciała. Mimo to bardzo spodobała jej się ta „wolność". Przez swoich przyjaciół Basia musiała zmienić szkołę. Niestety, nowa szkoła nie pomogła nastolatce w zmianie postępowania. Ciągle spotykała się z niewłaściwymi ludźmi i zażywała narkotyki. Po upływie kolejnego roku szkolnego zakończonego mimo wszystko bardzo dobrymi ocenami, po namowie ludzi z grupy ruszyła w Polskę. „Świetnie się bawiła". Chłopcy codziennie rano dostarczali towar i wszyscy razem „spożywali śniadanie". Taki był ich rytuał aż do momentu, gdy jedna z koleżanek dostała zapaści i zmarła. Basia dopiero wtedy uświadomiła sobie, że czas wracać do domu, tym bardziej, że od dłuższego czasu była poszukiwana przez policję i musiała się ukrywać. Po powrocie chciała skończyć z narkotykami, ale to było silniejsze od niej. Każdego dnia zaparzała sobie „zupę" i piła ją, a to coraz bardziej ją pogrążało. Kilkakrotnie została zatrzymana przez policję za nocne włóczęgostwo. Rodzice dawali jej zawsze kolejną szansę, a ona i tak postępowała za każdym razem tak samo.W końcu zdesperowani opiekunowie oddali ją do ośrodka dla uzależnionych, z którego i tak uciekła. Kolejny raz zatrzymała ją policja i odesłała do drugiego ośrodka. Tym razem Basia nie miała zamiaru uciec, chciała się wyleczyć z nałogu. Jednakże stało się inaczej. Współlokatorka dziewczyny namówiła ją na ucieczkę i ich plan się powiódł. Zażyły leki antydepresyjne, by nie kontrolować tego, co robią, a potem pobiły strażnika, kradnąc mu klucze i uciekając. Gdy dziewczyna wróciła do domu, dowiedziała się, że Filip nie żyje.
Czy to bolesne przeżycie pomogło jej skończyć z nałogiem? Sprawdźcie sami. Naprawdę bardzo gorąco polecam Wam wszystkim tę książkę. Ukazuje ona bowiem, jak wiele w naszym życiu znaczy towarzystwo. Nie zawsze ten, kto wydaje się być nam przyjacielem, ma na nas dobry wpływ. Na przykładzie głównej bohaterki możemy się przekonać, jak łatwo się stoczyć na dno, a jak ogromnie ciężko się od niego odbić. Dlatego myślę, że przy wyborze znajomych warto zastanowić się, ile dana znajomość przyniesie nam korzyści, a ile strat. Dobrą opinię o swojej osobie budujemy całe życie, a stracić możemy ją w kilka godzin. Myślę, że naprawdę warto zastanowić się nad swoimi czynami, by potem niczego nie żałować. Sądzę, że ta lektura pomoże nam-młodym zrozumieć, jakie zagrożenia na nas czyhają i jak postępować, by się przed nimi uchronić. Książka uczy, że życie to największy dar i nie warto go marnować.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.
Strona domowa
Informacje o 
Dyrekcja Gimnazjum w Radziłowie
Dokumenty 
Biblioteka
Rada Pedagogiczna
Rada Rodziców
Samorząd
Osiągnięcia
BIP
Cyfrowa Szkoła
Kontakt z dyrekcją szkoły
Gazetka szkolna
Dla rodziców
Wykaz podręczników
Wyniki klasyfikacji
Pedagog
Kronika wydarzeń
Niebieska linia
Wyrównywanie szans edukacyjnych
Pamiętnik narkomanki, Rosiek Barbara
Ostrzeżenie:
Wkrótce...
Ostatnio dodane
